سایت سیر و سیاحت

کشور آلبانی

آلبانی Republic of Albania

پرچم جمهوری آلبانی

 
نقشه سیاسی جمهوری آلبانی
 

مشخصات آماری جمهوری آلبانی

نام رسمی جمهوری آلبانی Republic of Albania
عضو سازمان ملل متحد،کنفرانس امنیت و همکاری در اروپا
مساحت 287480 کیلومتر مربع
خط ساحلی 362 کیلومتر
مختصات جغرافیایی 41 درجه شمالی و 20 درجه شرقی
جمعیت 3544808 نفر
پایتخت تیرانا
شهرهای عمده دوراس، الباسان، اشکودار، والوار
زبان آلبانیایی
مذهب اسلام ، مسیحیت
امید طول عمر 1/72 سال
واحد پول لک
سرود ملی جمهوری آلبانی

حکومت

رئیس جمهور و 140 عضو مجمع تحت نظام تعیین تعداد نمایندگان به نسبت جمعیت هر منطقه با رأی تمامی افراد بالغ برای چهار سال انتخاب میشوند.
مجمع نخست وزیر و شورای وزیران را انتخاب میکند.

جغرافی

شهر پرات معروف به شهر هزار پنجره

آلبانی کشوری در جنوب شرقی قاره اروپا است. پایتخت آن تیرانا است. سرزمین آلبانی در سده‌های پیش از میلاد بخشی از سرزمین پهناوری به نام ایلیریا بوده‌است که نام آن برگرفته از نام تیره ایلیری از تیره‌های هندواروپایی است که به سامان‌های شرق شبه‌جزیره بالکان کوچ کرده بودند.

نام بومی این کشور در خود زبان آلبانیایی‌ها، اِشچیپِری (Shqipëria) است ولی بصورت فرامرزی (بین‌المللی) این کشور با نام آلبانی شناخته شده‌است. واژه آلبانی احتمالاً از زمان پیش از دوره کلت‌ها بجا مانده و به معنی سرزمین تپه‌هاست. ریشه آلب در این نام با واژه آلپ (کوهستان آلپ) همریشه‌است. نظر دیگری نیز هست که این نام را با واژه هندواروپایی آلب به همعنای سپید همریشه می‌داند. نام آلبانی در زبان عربی بگونه ارناووط درآمده و در ترکی این واژه معرب ، شکل آرناؤود بخود گرفته و ترکیه‌ای‌ها آلبانی را با این نام می‌نامند


آلبانی در ساحل دریای آدریاتیک وهقع شده و به جز یک حاشیه پست در کناره دریا ،بقیه خاک این کشور،کوهستانی و غیر قابل کشت میباشد.در نواحی پست ساحلی بیشتر کشاورزی کشور انجام میشود. سلسله کوهها بخش اعظم مسات آلبامی را در بر دارند.
رودهای مهم:سمانی،درینی ویوسا.
بلندترین نقطه: کوه کوراب با ارتفاع 2751 متر.
آب و هوا: در امتداد ساحل تابستانها داغ و خشک و زمستانها ملایم و مرطوب است. در مناطق کوهستانی تابستاتها به همان اندازه گرم ولی زمستانها بسیار سرد است.

مردم
بیشینه مردم آلبانی از تیرهَ آلبانیایی هستند و به زبان آلبانیایی سخن می‌گویند که شاخه‌ای مستقل از زبانهای هندواروپایی است. گویشوران این زبان به دو گویش توسک (Tosk) و گگ (Gheg) سخن می‌گویند . در آلبانی اقلیتهایی از نژادهای یونانی ، صرب ، مقدونیایی ، بلغار ، بوسنیایی ، ایتالیایی ، ولاش و کولی زندگی می‌کنند.

اقتصاد

اقتصاد این کشور هنوز غالباً در تملک دولت است.این کشور دارای منابع معدنی و ذخایر قابل توجه کروم ،مس،نیکل ، زغال سنگ و نفت است.اقتصاد آلبانی نیز بر اساس کشاورزی و صادرات کروم استوار است. در 1990 آلبانی به انزوای اقتصادی خود خواسته پایان داد و تقاضا ی کمک مالی، فنی و انسان دوستانه از خارج کرد.
با این حال دستخوش قحطی، مهاجرت شهروندان و از هم پاشی بیشتر زیر بنای صنعتی شده است


تاریخ معاصر

استقلال از امپراتوری عثمانی در 1912 اعلام شد. این کشور در جنگ جهانی اول و جنگ بالکان اشغال گشت. تشکیل دولتی با ثبات در محدوده مرزهای به رسمیت شناخته شده تا دهه 1920 به وقوع نپیوست.

آلبانی در سال های میان دو جنگ جهانی تحت سلطه احمد زوگو (1895 تا 1961) بود، وی در 1928 خود را (با عنوان زوگ اول) پادشاه خواند و از وامهای ایتالیا برای توسعه کشور بینوایش استفاده کرد و با حملة موسیلنی در 1939 از کشور گریخت.

پس از عقب نشینی نیروهای آلمانی (1944) پارتیزانها به رهبری کمونیستها قدرت را به دست آوردند. این رژیم، تحت رهبری انور خوجه (1908 تا 1985)، به نوین سازی به روش استالینی پرداخت و به ترتیب با یوگوسلاوی، شوروی و چین هم پیمان شد و سپس در 1978 خودکفایی و انزوا را در پیش گرفت. در 1990، مبارزة قدرت درون حزب حاکم کمونیست منجر به پیروزی جناح لیبرال تر به رهبری پرزیدنت آلیا شد و وی برزنامه اصلاحات اقتصادی و سیاسی و اجتماعی را به مورد اجرا گذاشت. در انتخابات چند حزبی که در آوریل 1991 برگذار شد حزب کمونیست اکثریت آراء را حفظ کرد ولی (تحت نام حزب سوسیالیست) در 1992 شکست خورد